۱۷:۲۸ – ۲۴ آذر ۱۴۰۴
فرهان مگ؛ جواد فراهانی – نشریه دیابت و غدد درونریز لنست گزارش میدهد که این مطالعه بر اساس دادههای شرکتکنندگان در دو مطالعه طولانیمدت انجام شده است: مطالعه DPPOS ایالات متحده و مطالعه DaQing-DPOS چین.
هر دو مطالعه شامل داوطلبانی مبتلا به پیشدیابت بودند که سلامت آنها برای دههها تحت نظر بود. پیشدیابت به عنوان وضعیتی تعریف میشود که در آن سطح قند خون بالا است، اما هنوز به اندازهای بالا نیست که به عنوان دیابت نوع ۲ تشخیص داده شود.
محققان توضیح دادند که آنچه به عنوان “بهبودی پیشدیابت” – بازگشت سطح قند خون به حالت عادی – شناخته میشود، با محافظت طولانیمدت از قلب و عروق مرتبط است.
شرکتکنندگانی که توانستند سطح قند خون خود را کنترل کنند، ۵۸ درصد کاهش در خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی یا بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی و ۴۲ درصد کاهش در خطر انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و سایر حوادث جدی قلبی عروقی را مشاهده کردند.
محققان تأیید کردند که اثر محافظتی بازیابی سطح گلوکز برای دههها ادامه داشته است، که نشان دهنده تأثیر پایدار تغییرات متابولیک و نه فقط اثر کوتاه مدت مداخله است. همچنین مشخص شد که کاهش وزن یا افزایش فعالیت بدنی به تنهایی تضمین کننده کاهش خطر بیماری قلبی عروقی در صورت عدم بازگشت سطح گلوکز به حالت عادی نیست.
منبع: gazetta.ru
